1. De gespreksleider (A) opent de bijeenkomst om 20 uur en meldt dat het verslag van de voorgaande groepsavond (15.12.08) voor de aanwezigen beschikbaar na afloop van de huidige bijeenkomst.
2. Bepaling gespreksonderwerp: B stelt voor wederom te spreken over de komende feestdagen, maar dan niet, zoals vorige week, over mogelijke dilemma’s ten aanzien van het (overmatig) aanbod van eten en drinken (waardoor tal van christenen nogal eens kopje onder dreigen te gaan), B wil graag aandacht voor het vaak verplicht, althans dwingend verwacht, sociaal gedrag waardoor hij zich onvrij voelt ten aanzien van het min of meer verplicht contact met juist die medemens die hij onder die omstandigheden absoluut liever zou mijden: daarin ervaart hij een bron van ongemakkelijke spanning – na jaren (groeps-)training, zegt hij, kan ik nu eindelijk wel beter mijn eigen koers kiezen, maar ik dien toch behoorlijk op mijn tellen te passen, want zo’n houding wordt je niet in dank afgenomen. Wat is jullie ervaring en aanpak van deze aspecten rond de kerst en de jaarwisseling? Kortom: hoe ga je om met de sociale verplichtingen rond de feestdagen?

3. De gespreksronde.
C: Mijn sociale structuur is totaal veranderd – dus in dat opzicht zijn er geen restanten overgebleven, waardoor ik aan mijn oude leventje wordt herinnerd. So far so good dus. Waar ik wel voor moet oppassen, en dat zou zomaar als een lont in een kruitvat kunnen exploderen, dat zijn situaties waar ik klem kom te zitten in verplichtingen. Dan kan langzamerhand spanning ontstaan en blokkeer ik. Dat heb ik recent meegemaakt en ook daarvan leer ik weer – de oplossing zit ‘m voor mij door zo’n situatie te verbreken en desnoods de relatie te beeindigen. Dat heb ik in dit geval ook gedaan en dat bleek toen voor mij te werken. Het geeft mij weer de nodige lucht – de spanning is weg en ik ben erg blij dat ik dit keer zelf mijn eigen straatje heb schoongeveegd – dus zelf mijn eigen probleem heb opgeruimd. Duidelijk is voor mij geworden dat ik zelf het initiatief neem en niet afwacht tot een ander mij te hulp schiet dan wel ik zelf ontplof!
D: Ik kom hier nog niet zolang. En sta dus ook pas aan het begin van een ontdekkingsreis. Maar ik ken duivels goed die spanningen waarover nu gesproken wordt. Mijn reactie was altijd uit die situatie weg te duiken en dat lukte natuurlijk prima dank zij mijn verslaving. Dat is een uitstekende vluchtroute. Die is nu echter bijna afgesloten en zit misschien binnenkort helemaal dicht – ik vind al deze zaken nu erg spannend geworden en hoop vurig dat ik het blijvend zal redden.
E: De afgelopen dagen is het absoluut goed gegaan. En daar ben ik best wel trots op. Het advies om weer naar de groep te gaan was precies wat ik nodig had. Juist in deze tijd komt de drank van alle kanten op je af. En het heeft mij verbaasd dat ik overend bleef en in staat om dat allemaal te laten staan. Ik realiseer mij trouwens heel goed dat mijn sociale omgeving mij nooit heeft gedwongen om te drinken. De enige die dat wel wilde, was ik zelf. Ik hoop intens dat dit ‘niet drinken’ nu rigoreus vast te kunnen houden. Voor de rest wacht ik af hoe mijn relatie’s zich zullen ontwikkelen. Wie weet komen er nog nieuwe ontwikkelingen. In ieder geval wil ik het toch weer blijven proberen!
F: In de loop van de tijd ben ik zelf in een ander, minder verplichtend, sociaal patroon terechtgekomen. Concreet betekent het dat ik de ruimte heb gekregen, resp. heb verworven om bij sociale activiteiten te kunnen kiezen. Feestjes en partijen kunnen bijvoorbeeld heel goed zonder mij plaatsvinden. Vaak gaat mijn partner/vrouw dan wel en blijf ik thuis om rust en ruimte voor mijzelf te beleven met zaken als muziek of literatuur. En het leuke van dit alles is dat zowel mijn omgeving als ik zelf volledig vrede hebben met deze formule. Dus: ik begrijp het onderwerp heel goed en heb een prima formule gevonden waar iedereen zeer tevreden mee is – kortom, de hinderlijke spanningen liggen achter mij en ik geloof dus dat dit soort problemen oplosbaar zijn – ook voor een ander.
G: Het vereist stellig naast tact ook een goede conditie en training om dit soort spanning te hanteren of juist te ontwijken; ongetwijfeld zal iedereen hiermee te maken krijgen – het is bovendien niet exclusief voor kerst of jaarwisseling. Zelf probeer ik tijdig te anticiperen en de regie in eigen hand te houden. Dat lukt steeds beter en dat lucht dan ook behoorlijk op. Maar, toegegeven, het kan voorkomen dat je onverwacht in zo’n sociale klem terecht komt – dan is het een kwestie van doorbijten en uitzitten, want 1 ding is zeker: de tijd loopt door en daarin zit ‘m altijd de oplossing.
H: Ik heb zelf grote veranderingen meegemaakt: dat betrof niet alleen het stoppen met drank, maar ook de daarbij nodige behandeling en alle nieuwe contacten, het stoppen met mijn oorspronkelijke werk, incl. de sociale herorientatie die hieruit voortvloeide. En vanzelfsprekend wordt je eigen sociale omgeving hierbij betrokken en raakt geconfronteerd. Dat kost allemaal tijd en je mag bijzonder blij zijn als er vervolgens nieuwe evenwichten ontstaan. Dus: als een bestaande relatie hiertegen bestand blijkt te zijn. In feite is dat de verdienste van iedereen die hierbij betrokken is. Het resultaat lijkt broos maar blijkt per saldo uiterst kostbaar.
I: Ik had eigenlijk gedacht hierover niets te zeggen, maar ik merk het gewoon toch kwijt te moeten: ik heb deze dagen een behoorlijke doorzakker gehad – en ik heb geluk dat ik nu weer hier zit en alles op een rijtje heb en me kan herinneren hoe het allemaal is kunnen gebeuren – want zoiets overvalt me gewoon – dit keer in de Hortus, waar ik als vrijwilliger werk en waar we ter ere van kerstmis prachtige vierkante glazen met champagne of zoiets kregen aangeboden en ik daarmee aan de gang ben gegaan. Het is uiteindelijk behoorlijk uit de hand gelopen en een wonder dat ik toch hier weer zit en dat is echt omdat ik absoluut dat andere leven – dus zonder verslaving – hoop te realiseren. Dus: spanning genoeg en ik blijf trainen!
K: Ik weet maar al te goed dat in mijn vroegere stijl van leven, het escapen en dus het gebruik van middelen heel eenvoudig was ingebakken. En dat betekende dat ik met dat hele patroon moest kappen als absolute conditie om weer gezond op mijn benen te komen. Daar ben ik ook hard mee bezig en ik merk ook dat het lukt en dat geeft mij emotioneel ook een heel goed gevoel . Dus: er verandert bij mij veel en daar ben ik blij mee!
L: eigenlijk heb ik nooit grote spanningen ervaren in verband met mijn drankgebruik. En dat verklaart misschien tegelijk ook de afwezigheid van diezelfde soort spanning sinds het moment dat ik stopte. Daarmee wil ik helemaal niet zeggen dat dat stoppen eenvoudig was. Maar dat zat ‘m niet, geloof ik, in de veranderende relaties met mijn dierbaren – die is gewoon dezelfde en even dierbaar gebleven.
M: Ik voel wel degelijk spanning ten aanzien van bepaalde sociale situaties. En dat heus niet beperkt tot kerst en andere feestdagen. Die uitgesproken oplossing om in bepaalde situatie’s ‘gewoon’ thuis te blijven, ervaar ook ik als zeer bevrijdend. Ik maak tegenwoordig vaker gebruik van deze optie, waarbij het absoluut zaak is dit goed af te stemmen met de meest dierbare die bereid is het leven met mij te delen. Maar per saldo levert het voor iedereen winst op in plaats van geconstateerde pijn en tekorten.
B: veel dank voor alle bijdragen – het werkt in ieder geval voor mij zeer bevrijdend te constateren dat ook deze handicap wordt herkend en als zodanig ook hanteerbaar blijkt te zijn.
A: Dank voor het onderwerp en ieders inbreng; graag Uw bijdrage in de groepspot, prettige kerstdagen en tot volgende week = de laatste groep van het jaar 2008!